بدانكه از اقوال مشهور و معلوم در نزد علماء و عموم امت اين است كه محبت اهل بيت پيامبر9و فرزندان او D بر همه اهل اسلام واجب است و در آيات قرآن و سنت نبوي تشويق و تاكيد بر محبت اهل بيت و امر به مودت اهل بيت ثابت است و بزرگان صحابه و تابعين و ائمه سلف هدايت شده بر اين مهم تاكيد دارند و از آياتي كه دلالت بر واجب بودن محبت اهل بيت دارد اين خطاب خداوند به پيامبر9 مي‌باشد. قل لااسئلكم عليه اجراً الا الموده في القربی : پاداشي براي امر رسالت از شما طلب نمي كنم مگر دوستي درباره خويشاوندانم.

 امام احمد و طبراني و حاكم نقل نموده‌اند كه «انه لمانزلت هذه الايه قالوا يا رسول الله من قرابتك هولاء الذين وجبت علينا مودتهم قال علي و فاطمه و ابناهما» (91) : در هنگام نزول اين آيه شريفه از رسول خدا سؤال شد چه كسي قرباي شما است كه بر ما مودت و دوستي آنها واجب شده است پيامبر فرمود: علي و فاطمه و دو پسر آنان.

و از سعيدبن جبير رضي‌الله عنه در مورد اين آيه شريفه «الا الموده في القربي» نقل است كه منظور نزديكان رسول‌الله9است و از «ابن عباس رضي‌الله عنهما در قول الله تعالي : و من يقترف حسنه نزد له فيها حسنا : و هر كس نيكي به جاي آورد براي او در ثواب آن خواهيم افزود گفت الحسنه در اين آيه مودت آل محمد  است.

و اما در روايات ابن ماجه از عباس بن عبدالمطلب نقل مي كند كه پيامبر9 فرمود «مابال اقوام اذا جلس اليهم احد من اهل بيتي قطعوا حديثهم والذي نفسي بيده ما يدخل قلب امرء الايمان حتي يحبهم لله و لقرابتي» (94) : براي مردمان سزاوار نيست كه كسي از اهل بيت من سخن بگويد و حرف او را قطع نمايند قسم به پروردگار كه  ايمان در قلبي داخل نمي‌شود مگر اهل بيتم را براي خدا و به خاطر نزديكي با من، دوست داشته باشد.

در روايت ديگري نقل است كه «لايومن عبد بي حتي يحبني و لايحبني حتي يحب اهل بيتي» : كسي ايمان به رسالتم ندارد مگر اينكه مرا دوست داشته باشد و كسي مرا دوست ندارد، مگر اهل بيتم را دوست داشته باشد.

و ترمذي و حاكم از ابن عباس نقل مي كند كه «ان النبي: قال احبوا الله لما يغذوكم به من نعمه و احبوني لحب الله و احبوا اهل بيتي لحبي» (95) : خداوند را به خاطر نعمتهايي كه به شما داده دوست داشته باشيد و  به خاطر دوست داشتن خدا مرا دوست داشته باشيد و به خاطر دوست داشتن من اهل بيتم را دوست داشته باشيد.

ديلمي روايت ديگري نقل مي‌كند كه پيامبر9 فرمود «ادبوا اولادكم علي ثلاث خصال حب نبيكم و حب اهل بيته و علي قرائه القرآن» (96) : فرزندانتان را به سه خصلت آموزش بدهيد دوست داشتن پيامبر و دوست داشتن اهل بيت او و قرائت قرآن.

و طبراني از ابن عمر رضي‌الله عنهما نقل مي‌كند كه «آخر ماتكلم به النبي اخلفوني في اهل بيتي» (97) : آخرين كلامي كه پيامبر9 فرمود اين بود؛ در اهل بيتم جانشين من باشيد.

و طبراني و ابوشيخ نقل مي‌كنند كه پيامبر9 فرمود: «ان‌ لله عزوجل ثلاث حرمات فمن حفظهن حفظ الله دينه و دنياه و من لم يحفظهن لم يحفظ الله دينه و لادنياه قيل ماهن قال حرمه الاسلام و حرمتي و حرمه رحمي» (98) : براي خداوند تعالي سه حرمت وجود دارد كسي كه اين سه را حفظ نمايد خداوند دين و دنياي او را حفظ مي كند احترام به اسلام و احترام به من (پيامبر) و احترام به فرزندانم.

بيهقي و ديلمي روايتي نقل مي‌كنند كه «انه9 قال لايومن عبد حتي اكون احب اليه من نفسه و تكون عترتي احب اليه من عترته و يكون اهلي احب من اهله» (99) : كسي ايمان ندارد مگر كه خدا را بيش از خودش و اهل بيتم را بيشتر از اهل بيتش و عترتم را بيشتر از عترتش دوست داشته باشد.

بخاري در صحيح از ابي بكر نقل می کند:  «انه قال يا ايها الناس ارقبوا محمداً في اهل بيته و احفظوه فيهم فلا تؤذوهم» (100) : اي مردم اهل بيت محمد را مراقبت نمائيد و حرمت آنان را حفظ كنيد و آنان را اذيت ننمائيد.

در كتاب شفاء قاضي عياض روايتي از پيامبر9 نقل مي‌كند كه فرمود «معرفت آل محمد براءه من النار و حب آل محمد جواز علي الصراط و الولايه لآل محمد امان من العذاب» (102) : شناخت آل محمد موجب دوري از آتش جهنم و دوست داشتن آل محمد جواز عبور از پل صراط و ولايت آل محمد موجب ايمن بودن از عذاب مي‌باشد.

 رواياتي كه از وعده عذاب در بغض و كينه اهل بيت و دشمني با ايشان داده است زياد مي‌باشد و مسلماني كه ديندار است از بغض يكي از اهل بيت رسول خدا9 پرهيز داده مي‌شود و بغض اهل بيت به دين و آخرت او ضرر مي‌رساند و به سبب آنكه اذيت كنندة رسول خدا شمرده مي‌شود، گناهكار است و علماء رحمهم الله مي‌گويند احاديثي كه در اين باب آمده است كه «أن من آذي اهل بيت فقد آذي النبي و من آذاه فقد آذي الله و استحق اللعن و العذاب» : كسي كه اهل بيت را اذيت بنمايد پيامبر 9را اذيت نموده است و كسي كه پيامبر را اذيت بنمايد خداوند را آزرده است كه استحقاق لعن و عذاب را دارد. و اين شخص در وعده عذابي كه اين آيه وعده مي‌دهد : ان الذين يوذون الله و رسوله لعنهم الله في الدنيا و الاخره و اعدلهم عذاباً مهينا. داخل مي‌شود : بي‌گمان كساني كه خدا و پيامبر او را آزار مي‌رسانند خدا آنان را در دنيا و آخرت لعنت مي‌كند و براي ايشان عذابي خفت‌بار آماده ساخته است. و ماكان لكم ان توذوا رسول الله : و شما حق نداريد رسول خدا را برنجانيد.

طبراني و بيهقي روايتي را نقل مي‌نمايند كه پيامبر9در حالي كه بر بالاي منبر نشسته بود فرمود: «مابال اقوام يوذونني في نسبي و ذوي رحمي الامن آذي نسبي و ذوي رحمي فقد آذاني و من آذاني فقد آذي الله تعالي» (105) : مبادا به سبب اذيت به منسوبين و فرزندانم مرا اذيت كنيد زيرا كسي كه آنها را اذيت كند مرا و كسي كه مرا اذيت كند، خدا را اذيت نموده است.

ترمذي و ابن ماجه و حاكم روايت ديگري نقل مي‌نمايند كه «ان رسول الله قال انا حرب لمن حاربهم و سلم لمن سالمهم» (106) : پيامبر9فرمود: من دشمني مي كنم با كسي كه با اهل بيتم دشمني كند و دوست هستم با كسي كه با اهل بيتم دوستي كند. محمدبن عمر ملا در كتاب سيره روايت مرفوعه‌اي نقل مي‌كند كه «لايحبنا اهل البيت الا مومن تقي ولا يبغضنا الامنافق شقي» (107) : ما اهل بيت را دوست ندارد مگر مومن پرهيزگار و ما اهل بيت را دشمن ندارد مگر منافق بدكار.

روايتي طبراني و حاكم نقل مي‌نمايند كه «ان النبي قال لوان رجلاً صفن بين الركن و المقام و صلي و صام ثم مات و هو مبغض لاهل بيت محمد دخل النار» (108) : پيامبر فرمود: اگر كسي بين ركن و مقام باشد و در حال نماز و روزه باشد و بميرد در حالي كه بغض اهل بيت را داشته باشد داخل جهنم مي‌شود.

و فرمود: «اشتد غضب الله علي من آذاني في عترتي» (109) : غضب خداوند شدت مي‌گيرد بر كسي كه به اذيت كردن عترتم مرا اذيت نمايد. اين را ديلمي نقل كرده است.