بسم الرحمن الرحیم
دارالافتاء دارالحدیث امام بخاری (رحمه الله) سراوان – آسپیچ
عن انس بن ما لک قال : قال رسول الله صلی الله علیه وسلم: من صلی صلاتنا و استقبل قبلتنا وأکل ذبیحتنا فذلک المسلم الذی له ذمة الله وذمة رسوله فلا تخفروا الله فی ذمته.(البخاری/391)
کسی که نماز(پنجگانه ی) ما (مسلما نان) را به جا آورد( و قبله ی ما را قبول داشته باشد) و (در نماز)رو به قبیله ی ما نماید و حیوان ذبح شده ی ما را بخورد( وحلال بدا ند) مسلما نی است که پیمان خدا و رسولش را در یافته است. پس پیمان خداوند را نشکنید و در آن خیانت نکنید.
امام طحاوی در بیان عقیده ی اهل سنت و جماعت می فرمایند:
(ونسمی أهل قبلتنا مسلمین مؤمنین، ماداموا بما جاء به النبی صلی الله علیه وسلم معترفین، وله بکل ما قاله وأخبر مصدقین).
وماکسا نی را که رو به قبله ی ما (مسلمانان) نمایند(ونماز بخوانند)مسلمان و مؤمن می نامیم به شرط اینکه به آنچه پیغمبر صلی الله علیه وسلم از طرف خداوند آورده،اقرارنمایند و به تمامی آنچه ایشان فرموده و خبر داده تصدیق داشته باشند.
همچنین می فرماید(ولا نکفر أحدا من أهل القبلة بذنب، ما لم یستحله،…)
ما هیچ کسی را که رو به قبیله ی ما (مسلمانان) نماید به سبب ارتکاب گناه(کبیره مانند،زنا سرقت،رباخواری و…)کافر نمی شماریم تا زمانی که آن گناه را حلال بداند.
لذا ما اهل سنت در کنار اینکه می گوئیم دعای غیر الله و استعانت و استغاثه از غیر الله شرک است و قول به وحدت الوجود و اتحاد و حلول را کفر می دانیم، بین اینکه این قول یا فعل کفر و شرک ا ست و بین تکفیر گوینده و فاعل آن فرق قائل هستیم و کفر معین را تا زما نی که کلیه ی موانعش بر طرف نگشته درست و صحیح نمی دانیم.
لذا از جائی که فرق اسلامی به خاطر تأویلاتی که در فروعات دارند تکفیر نمی گردند وگمراه خوانده نمی شوند، تعدی به جان و مال و ناموس شان نیز حرام است.
محمدعالم حکیمی
مدیر مدرسه امام بخاری سراوان
16/08/92
