بسم الله الرحمن الرحیم و الحمدلله رب العالمین ، شب نیمه شعبان و روز پانزدهم شعبان یکی از شبها و روزهای صاحب فضیلت در نزد مسلمانان است ، روایات و احادیث مختلفی در فضیلت آن وارد شده و علماء بسیاری در نوشتارهای خود به اهمیت و مواظبت بر اعمال آن پرداخته اند. این شب پس از شب قدر با فضیلت ترین شب ها شمرده شده ، و در کتب روائی دارای نام های لیله المبارکه (شب مبارک)، لیله الرحمه( شب رحمت و عفو و بخشش) ، لیله الصک (شب کتابت و نوشتن) [۱] است و شب برائت نیز مى‏گویند که به معنى رها شدن از آتش است.[۲]  شب عید ملائکه ، شب مغفرت ، شب شفاعت و شب نسخه نیز از دیگر نام های آن است.

حدیث معاذ بن جبل از پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله و سلم یکی از احادیثی است که فضیلت نیمه شعبان را بیان می نماید ، ایشان (ص) فرموند:  انّ اللّه تعالى لیطّلع فى لیله النّصف من شعبان فیغفر لجمیع خلقه، الّا لمشرک او مشاحن : خداى تعالى در شب نیمه شعبان به اعمال همه بندگان رسیدگى مى‏کند، و همه را می بخشد جز مشرک و(بدعت گذار) و کینه‏توز بر اهل اسلام .[۳] بیهقی روایت نموده که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: أتانی جبریل علیه السّلام فقال: هذه لیله النّصف من شعبان، و للّه فیها عتقاء من النّار بعدد شعور غنم بنی کلب، لا ینظر اللّه إلى مشرک و لا إلى مشاحن، الخ . جبرئیل علیه السلام نزد من آمد و گفت: این شب نیمه شعبان است ، و خداوند در این شب به تعداد موهای گوسفندان (قوم) بنی کلب جهنمیان را آزاد و مورد بخشش قرار می دهد در حالی که خداوند توجه ای به مشرکین و بدعت گزاران نخواهد نمود [۴] و نیز بیهقی روایت نموده : یطّلع اللّه على عباده فی لیله النّصف من شعبان فیغفر للمستغفرین، و یرحم المسترحمین، و یؤخّر أهل الحقد کما هم. خداوند در شب نیمه شعبان بر حال بندگان خود رسیدگی می نماید و استغفار کنندگان را می بخشد و رحم بر طلب کنندگان رحمت الهی می نماید و اهل دشمنی (با خدا را(وعده) دشمنی می دهد.   

ابن ماجه روایت نموده : إذا کانت لیله النّصف من شعبان فقوموا لیلتها و صوموا یومها، فإنّ اللّه تبارک و تعالى ینزل فیها لغروب الشّمس إلى سماء الدّنیا، فیقول: ألا من مستغفر فأغفر له، ألا من مسترزق فأرزقه، ألا من مبتل فأعافیه ألا کذا، ألا کذا حتّى یطلع الفجر.[۵] هنگامی که شب نیمه شعبان شود شب زنداری نمایید و روز آن را روزه گیرید ، خداوند از غروب آفتاب به سوی آسمان دنیا عنایت نموده و (به انفاس عالمیان) اعلام می

دارد کسی طلب مغفرت و بخشش نمی کند مگر اینکه بخشیده شد و طلب کننده روزی وجود نخواهد داشت مگر اینکه رزق او عطا می شود و کسی که مبتلا به بلائی است (و طلب رفع بلا دارد) او را عافیت می بخشم، مگر کسانی که دارای صفات(شرک و صفات بیان شده در سایر روایات) باشند .          

 شیخ طوسی این روایت را نقل نموده ، قال رسول الله: اتدرین ای لیله هذه ؟ هذه لیله النصف من الشعبان فیها تنسخ الاعمال و تقسم الارزاق و تکتب الاجال و یغفر الله تعالی الا المشرک او مشاحن او قاطع رحم او مدمن مسکر او مصر علی ذنب او شاعر او کاهن [۶]. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود : آیا می دانید چه شبی دارای این فضیلت است؟ شب نیمه شعبان است که در آن اعمال و گناهان  محو می شود(و یا اعمال الهی در حق او نوشته می شود)، رزق ها تقسیم و زمان مرگ (آن سال) نوشته می شود ، خداوند بخشنده و آمرزنده بندگان خود است مگر (بنده) مشرک و دشمن (خدا و دین او)، قاطع رحم ، دائم الخمر و اصرار کننده بر انجام گناه و شاعر(بر علیه حق الهی) و غیب گویان (کمک گیرنده از جن یا حدس و گمان).     

افضل اعمال این شب قیام (نماز) و قرائت قرآن و زیارت ابا عبدالله الحسین بن علی علیهما السلام است و منادی از افق اعلی ندا می دهد که زیارت کنندگان حسین بازگردید که خداوند شما را بخشید و پاداش و ثواب شما بر پروردگارتان و محمد پیامبرتان است .

میبدی می گوید: یستحب إحیاء خمس عشره لیله فی السنه و منها لیله النصف من شعبان‏ و ذکر مواصله الأوراد فی الأیام الفاضله و هی تسعه عشر یوما تستحب فیها مواصله الأوراد و الدأب فی العباده یوم عاشوراء و یوم عرفه و یوم سبعه و عشرین من رجب و یوم سبعه  عشر من شهر رمضان و یوم النصف من شعبان  و لیالی الاحیاء و هی اول لیله من رجب و لیله النصف من الشعبان و لیلتا العیدین فان امیر المومنین ع کان یعجبه ان یفرغ نفسه فی هذه اللیالی [۷]

 احیاء پانزده شب سال مستحب است و شب نیمه شعبان از آن شبها شمرده می شود ، خواندن دعاهای وارد شده در نوزده روز خاص و دارای فضیلت به نسبت روزهای سال نیز مستحب است و نیز مواظبت بر عبادات و مدواومت بر اوراد و دعا تاکید شده است آن روزها روز عاشوراء و عرفه و بیست و هفتم رجب و هفدهم رمضان و روز نیمه شعبان است. و شبهای احیاء نیز شب اول رجب و شب نیمه شعبان و شبهای عید فطر و قربان است ، امیر مومنان علیه السلام در تعجب از کسانی بود که در این شبها نفس خود را رها نمایند (و به اعمالی نپردازند)      

و ایشان در فضیلت شب نیمه شعبان می گوید [۸]: فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ‏ تنزل النسخه من السماء لما یحصل فى السنه من اقسام الحوادث. شب نیمه شعبان را نامهاست: شب‏ برات‏ گویند و شب نسخه، شب فرق، شب عرض. هر که از این شب تا دیگر سال از دنیا رفتنى است، نسخت آن از لوح محفوظ بردارند و به عزرائیل دهند، گویند این شغل تو است تا دیگر سال. هر چه خسف و مسخ بود، سیاسات و بلیات و انواع عذاب، نسخت کنند و به جبرئیل دهند، گویند این کار تو است تا دیگر سال. هر چه نعمت و راحت و روزى بندگان بود نسخت کنند و به میکائیل دهند، هر چه عزّ و مرتبت و اقبال و دولت بود نسخت کنند و به اسرافیل دهند.

جمعى برانند که لیله مبارکه (در آیه ۳و۴ سوره حدید) شب برات و شب نیمه شعبان است و برکت او در نزول ملائکه و اجابت دعوت و فصل اقضیه و تقسیم نعم است‏ فِیها درین شب‏ یُفْرَقُ‏ جدا کرده و فصل داده شود کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ‏ هر امرى که حکم کرده شده است در همه سال از ارزاق و آجال و شب‏ برات‏ از لیالى فاضله است که بدین امت داده‏اند أَمْراً فرمودیم فرمودنى بفصل قضایا درین شب‏ مِنْ عِنْدِنا از نزدیک ما إِنَّا کُنَّا به درستى که هستیم ما مُرْسِلِینَ‏ فرستنده ترا که محمدى (صلی الله علیه و آله) رَحْمَهً مِنْ رَبِّکَ‏ بخشایش از نزدیک پروردگار تو بر خلق چنانچه جاى دیگر فرمود و ما ارسلناک الا رحمه للعالمین

و نیز اندر قصه شب‏ برات‏ آمده است که چون شب نیمه شعبان گردد خداى عز و جلّ بفرماید تا نامه‏هاى آن کسها که اندر سال بخواهند مردن از لوح محفوظ نسخت کنند و به ملک‏الموت سپارند. این مطالب خلاصه ای جهت تبرک و بهره مندی از عطایای الهی نیمه شعبان است ، امید است که گذشتگان ما از دعای خیر خوانندگان بهره مند گردند.  

                                     و آخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمین


[۱]– کشاف زمخشری ج ۳ ص ۵۰۰ 

[۲] – عبد الباقى گولپینارلى/توفیق سبحانى، نثر و شرح مثنوى(گولپینارلى)، ج ۱ ص ۸۳۳

[۳] – جامع الصّغیر، جلد ۱، صفحه ۴۱۵٫

[۴] – لواقح الانوار القدسیه ، عبدالوهاب شهرستانی ،ص ۱۴۴

[۵] – سنن ابن ماجه ، ج ۱ کتاب اقامه الصلواه حدیث شماره  1388  

[۶] – مصباح المتهجد شیخ طوسی ص ۸۴۰   

[۷] – عده الداعی ابن فهد حلی ص ۴۵

[۸] – کشف الاسرار و عده الابرار ج ۹ ص ۹۵ و ۱۰۲ ذیل تفسیر سوره حدید