بسم الله الرحمن الرحیم
تمامی فرقه های اسلامی از ا مت اسلام به شمار می آیند واز تمام امتیازات دین مقدس اسلام برخوردارند لذا تکفیر فرقه های اسلامی به هیچ وجه جایز نیست.
حضرت رسول اکرم (ص) می فرمایند:«ایمان آوردن به پروردگار وفرشتگان وکتاب های آسمانی و پیامبران وروز قیامت شرط تحقق ایمان است» – این حدیث توسط امام مسلم روایت شده
پیامبر(ص) به هیأت اعزامی عبدالقیس که آنان را به ایمان سفارش کرده بود اینگونه فرمود: آیا می دانید ایمان داشتن به خداوند متعال چیست؟ گفتند: خدا ورسولش آگاهترند. پبامبر(ص) فرمود: گفتن شهادتین « لا اله الا الله وان محمدأ رسول الله» این حدیث توسط امام بخاری روایت شده ، پیامبر(ص) در حدیث مذکور به مسلمان بودن هرکس که شهادتین را بر زبان جاری سازد حکم داده است. بنابر این عقیده داشتن به کفر کسی که شهادتین را بر زبان جاری ساخته به دلیل این که عضو جماعتی نشده است یا هم فکر با آن نشده بدعت گذاری وتشریع حکم جدید در دین خداوند متعال بشمار می آید حتی اگر انگیزه ها واسباب این عقیده خیر خواهانه باشد.
فقیهان و از جمله ابن حزم ظاهری براساس همین احادیث معتقدند که ایمان به وسیله گفتن شهادتین حاصل می گردد وشخصی با ترک اعمال کافر نمی شود وامت براین موضوع اجماع دارند که تصدیق شهادتین موجب ورود شخص به دوره ی ایمان میگردد . وانکار آن موجب خروج از دایره ایمان می شود و بر همین اساس است که، لفظ کفر اصغر یا کفر عملی مجازی بر اعما لی که شرع، ارتکاب آنها راکفر نامیده اطلاق شده است و آثار و نصوص براین دلالت دارند که مقصود از کفر غیر حقیقی است وارتکاب آن اعمال موجب خروج شخص از اسلام نمیگردد دیگر آنکه انجام تکالیف واعمال شرعی مانند جهاد وحج و روزه ونماز موجب افزایش ایمان وترک آنها موجب کاهش ایمان میشود نه کفر مگر در صورت انکار؛ خداوند متعال می فرماید: «هوالذی انزل السکینه فی قلوب المومنین لیزدادوا ایمانأ مع ایمانهم»: اوست که آرامش را در دلهای مومنان جای داد تا ایمانشان افزایش یابد .
وحی منزل بر زبان پیامبر حکیم(ص) آنجا که می فرماید: «هرجا حاکم در استنباط حکم نهایت تلاش خود رابه کار گیرد اما به خطا رود یک اجر دارد اما نهایت تلاش خود را به کار گیرد وبه حق ثواب دست یابد دواجر دارد». سوپاپ اطمینان ونجات مسلمانان از انحرافات فکری واعتقادی است اما آن عده از افرادی که میان خود وتبعیت از حق پرده تعصب کورکورانه کشیده اند فقط رای واندیشه کسی را میپذیرند که همفکر وهم مرامشان باشد و فقط از کسی تقلید وتبعیت میکنند که همفکرشان باشد وهر رای ونظر دیگری را حتی اگر محل اجماع سلف صالح هم باشند قبول نمیکنند. مایه بس تاسف وافسوس است که هوس تکفیر دیگران موجب برتری جویی به ایجاد قواعد جدید وشانه خالی کردن از مفهوم قواعد ونصوص دینی بیانجامد قائلان به تکفیر هنگامی که دیگران را به طور عمدی یا غیر عمدی تکفیر میکنند مرتکب گناهی بزرگ میشوند . و استدلال تکفیریها ، چون که قوانین غیر اسلامی بر مسلمانان اعمال واجرا می گردد پس آنان به حکم جاهلیت تن در داده اند استدلالی است که اصول ومفاهیم اسلام هرگز آن را نمی پذیرد زیرا اسلام فقط بر اساس بینه ودلیل حکم صادر میکند بینه ودلیلی که پیامبر(ص) آنرا این گونه توضیح می دهد:«مگر آنکه کفرآشکاری ببینید که در مورد آن برهان ودلیلی از سوی پروردگار داشته باشید». ونیز این قول پیامبر(ص) که میفرماید: «آیا واقعا قلبش را شکستی تا بدانی کلمه توحید را گفته است یا خیر؟» ومن مامور شکافتن دل مردم نیستم تا حقیقت آنچه را در دلشان میگذرد بدا نم .
مدیریت مجتمع دینی فرهنگی حنفاء خاش عبدالستار حسین زهی
1/9/1392
18 /محرم الحرام /۱۴۳۵
