مختصر صدر المتألهین: محمد ملقب به صدرالدین فرزند ابراهیم قوامی در سال ۹۷۹ هجری قمری در شهر شیراز بدنیا آمد و دوران جوانی را در آن شهر گذراند. جهت کسب علم بیشتر به اصفهان دارالحکومه جدید صفویان مهاجرت و در محضر اساتیدی چون شیخ بهایی و سید میر داماد حاضر گردید،گروهی از تذکره نویسان شاگردی میر فندرسکی را نیز برای او قائلند، سپس به روستای کهک قم عزیمت و در حدود پانزده سال عمر خود را به عبادت و ریاضت و تحقیق و تألیف و تدریس سپری نمود، بیشترین کتابهای او در این دوران نوشته شده است. محققین برای او حدود ۵۰ عنوان کتاب ذکر نموده اند . در اواخر عمر، بنا به دعوت حاکم شیراز، الله وردی خان که مدرسه‌ای (مدرسه خان ) را بنا نموده بود، به شیراز بازگشت تا سرپرستی و تدریس در آن مدرسه را بعهده گیرد. وی هفت بار به حج مشرف شد. در سال ۱۰۵۰ هجری قمری و در سن ۷۰ سالگی در سفر به مکه مکرمه جهت انجام حج، در شهر بصره عراق درگذشت و در آنجا نیز مدفون گردید. او دارای پنج فرزند بوده است ، دو پسر که یکی به نام میرزا ابراهیم ، عالمی کلامی و دارای تفسیری به نام عروه الوثقی است و سه دختر داشته است که به ازدواج شاگردان معروف خود به نام‌های عبدالرزاق لاهیجی و ملا فیض کاشانی و نیریزی در آمدند. شاگرد شاخص دیگرش ملا حسین تنکابنی است [۱].
[۱] – برای مطالعهی بیشتر و شناخت کاملتر شرح حال ملاصدرا می‌توان به مقالات و کتب متعددی که توسط بنیاد حکمت اسلامی صدرایی به رشته تحریر در آمده مراجعه نمود. از جمله کتاب: زندگی، شخصیت و مکتب صدرالمتألهین نوشتهی استاد سید محمد خامنه‌ای
